رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) مشابه (CBT) است. با این حال، رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) بیشتر بر تنظیم احساسات، توجه و پذیرش افکار و احساسات ناراحت کننده تمرکز می کند.
یک درمانگر از روش رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) برای کمک به فرد برای یافتن تعادل بین تغییر و پذیرش استفاده می کند. با استفاده از (DBT)، یک درمانگر می تواند مهارت های جدیدی را به فرد بیاموزد، مانند روش های جدید برای کنار آمدن با یک موقعیت و شیوه های ذهن آگاهی.
روان درمانگران اولین بار (DBT) را برای درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی (BPD) که افکار خودکشی را تجربه می کردند، توسعه دادند. تحقیقات نشان میدهد که (DBT) مراقبت های پزشکی و داروها را تا ۹۰٪ کاهش داده است.
این روش در افرادی که مدام به فکر خودکشی هستند یا خودکشی می کنند استفاده می شود. اگر فردی را می شناسید که در معرض خطر فوری آسیب رساندن به خود، خودکشی یا آسیب رساندن به شخص دیگری است:
- بدون قضاوت به حرف فرد گوش دهید.
- با اورژانس و روان درمانگر فرد تماس بگیرید.
- تا رسیدن کمک حرفه ای در کنار فرد بمانید.
- سعی کنید هر گونه سلاح، دارو یا سایر اشیاء بالقوه مضر را بردارید.
درمانگران اکنون از (DBT) برای درمان چندین بیماری مختلف با اثرات قابل توجه و طولانی مدت استفاده می کنند. این شرایط عبارتند از:
- اختلالات اشتها مانند پرخوری عصبی
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلالات مصرف مواد
- اختلالات خلقی